Jacobus Bernardus Boevé (geboren in 1903) was een echte pionier.Familiebedrijf sinds 1932

Le Roptai is de langst bestaande camping van België. In 1927 opende Jacobus Bernardus Boevé (geboren in 1903) ‘Kamp des Chalaines’ te Forrières, zo'n 15 km van Ave-et-Auffe. 

Dit terrein werd in 1932 weer gesloten omdat de eigenaar de grond niet wilde verkopen.  Met zijn vrouw en zoontje van toen 6 jaar oud, is hij begonnen met de aanschaf van een groen gebiedje met een oppervlakte van ong. 5ha, op de zuidhelling van een heuvel waarvan de top toen al bestond uit een bos. J.B. Boevé was een echte pionier…

Vanaf 1932 beheerde de eigenaar Met zijn vrouw en zoontje van toen 6 jaar oud, is J.B. Boevé in 1932 begonnen met de aanschaf van een groen gebiedje op de zuidhelling van een heuvel.samen met zijn vrouw A. Breuer naast de camping ook een jeugdherberg in het dorpje Ave, op 1 kilometer van de camping, tot aan de Tweede Wereldoorlog. Omdat er geen zekerheid was over het aflopen van de oorlog werden in 1943 enkele huisjes verkocht en de jeugdherberg werd gesloten. Na de oorlog werd de jeugdherberg ‘verplaatst’ naar het huidige kampeerterrein ‘Le Roptai’. In die jaren werd de camping als eerste buitenlands terrein aangewezen als officieel ANWB bondskampeercentrum.

Voor de oorlog werden al een paar houten gebouwtjes in elkaar getimmerd: een kantine, een paar kamphuisjes, en kort ná de oorlog een woonhuis.


Alles moest van de grond komen: elektriciteit (kwam pas na de oorlog – tot dan werd er enkel licht gecreëerd met olielampen, en stroom gemaakt met een generator op benzine), water (werd met een handpomp uit de grond gehaald)… voor de oorlog werden al een paar houten gebouwtjes in elkaar getimmerd: een kantine, een paar kamphuisjes, kort ná de oorlog een woonhuis… het afval werd door een boer uit het dorp opgehaald met een houten kar en paard…

Op 30 augustus 1953 gebeurde er een ernstig ongeluk: bij het dagelijks vullen van de generator ging er iets helemaal fout, met een grote ontploffing als gevolg, waarbij Jacobus Boevé grote brandwonden opliep en tevens het hele woonhuis verbrandde; 3 dagen later overleed hij op 50-jarige leeftijd.

De toen inmiddels 27-jarige zoon van J.B. Boevé zette het bedrijf na zijn vaders overlijden voort.Zijn zoon Gerrit Jan, inmiddels 27 jaar oud, landbouwkundig ingenieur, kort ervoor teruggekomen uit Belgisch Congo, waar hij de leiding had over grote oppervlaktes katoenplantages zette het bedrijf voort. Samen met Nederlandse vrouw Emmy en 3 jonge kinderen (geboren in 1949, 1950 en 1951). In de winter van 1953 op 1954, één van de koudste ooit, bouwde hij met eigen handen een nieuw, ruim woonhuis, en zette hij de uitbreiding van Camping Le Roptai voort.
Ook kwamen er nog 4 kinderen bij in 1955, 1959, 1961 en 1968. Toiletgebouwen en huisjes werden (allemaa‘Le Roptai’ werd in de periode 1970-1975 in een consumentengids genoemd tot een van de vier beste Belgische campings.l handmatig door Gerrit Jan) bijgebouwd, en begin jaren Toiletgebouwen en huisjes werden (allemaal handmatig door Gerrit Jan Boevé) bijgebouwd, en begin jaren zeventig kwam het zwembad erbij, dat een enorme trekpleister bleek te zijn.zeventig kwam het zwembad erbij, dat een enorme trekpleister bleek te zijn.

In de periode 1970-1975 werd het terrein verder flink uitgebreid met vaste staanplaatsen. Stukken terrein rond de eerste 5ha werden bijgekocht en/of gehuurd, tot een totaal oppervlakte van 10ha en het zwembad. ‘Le Roptai’ werd destijds in een consumentengids genoemd tot een van de vier beste Belgische campings.
Wanneer u over ons terrein loopt en dit verhaal over de geschiedenis in ogenschouw neemt, dan krijgt soms elk struikje, huisje of veldje een andere dimensie!

 

Sinds 1991 heeft de derde generatie het roer in handen genomen en is er, met wat meer mensen, hard gewerkt aan de verbetering en vernieuwing van de camping, maar wel met behoud van de sfeer van toen... Inmiddels zijn er in 2024 zeven vaste medewerkers (waaraan in het toeristische seizoen ongeveer 15 medewerkers en studenten worden toegevoegd) en is ‘Le Roptai’ niet meer weg te denken uit de campingwereld . Ook heeft Fréderika Boevé, de huidige beheerster enkele bestuurlijke functies bij onder andere Walcamp, de federatie voor campinghouders in Wallonië.
    
Dit was in vogelvlucht de geschiedenis van een prachtig familiebedrijf. Alles vertellen zou een heel boek opleveren maar we willen u ook op andere wijze van ons terrein laten genieten. Wanneer u over ons terrein loopt en dit verhaal over de geschiedenis in ogenschouw neemt, dan krijgt soms elk struikje, huisje of veldje een andere dimensie!